English to Persian (Farsi): Improvisation in Iranian and Indian music
General field: Art/Literary | |
Source text - English
Whilst the concept of improvisation is therefore widely accepted in Iran today, it seems necessary to examine it in the light of a number of factors. Firstly, the relationship between learnt radif and creative performance varies from one gusheh to another: in some cases, performance is closer to what might in western music be termed “interpretation” of a pre-composed piece; in others, musicians are much freer in performance. In other words, performance practice covers a spectrum which is inadequately reflected by the blanket term “improvisation”. Secondly, detailed analysis of gushehs which lie towards the “freer” end of the spectrum reveal just how compositional this music is, suggesting that a term such as “composition in performance” might be more appropriate than “improvisation”. By “compositional”, we mean to imply a certain quality of considered crafting usually associated with written notation. | Translation - Persian (Farsi)
درحالیکه تفکر و ایدهء بداهه در ایران بطور وسیعی پذیرفته شده است، ضرورت دارد که با در نظر گرفتن چند فاکتور به آن بپردازیم. أولاً، بداهه پردازی در ردیف ثابت نیست و بستگی به گوشه ها دارد. در برخی موارد، اجرا بسیار شبیه به پدیدهء اینترپرتاسیون (interpretation) در موسیقی غرب است که در واقع آنرا یک تفسیر، ترجمه یا تعبیر از یک قطعه پیش ساخته می توان تلقی کرد و در بعضی گوشه ها آزادی بیشتر برای خلق فی البداهه وجود دارد. به عبارت دیگر، اجرای موسیقی پهنه ای گسترده را در بردارد که با عبارت نامناسب و محدودِ بداهه، توصیف شده است. دوماً آنالیز، تحلیل و مقایسهء گوشه های آزادتر نسبت به گوشه های دیگر، نشانگر فرم و کومپوزیسون در این موسیقی است. به این ترتیب شاید بکار بردن عبارت تکنیکهای اجرا، بهتر از اصطلاح بداهه، باشد. اینجا منظور از فرم و کومپوزیسون، یک سری شاخص های مهارتی و ساختاری، در ارتباط با اجرای موسیقی نت شده، است. |
Portfolio