Access to Medical Reports Act 1988

There are times when it may be helpful for an employer to have medical information about an employee that might help in managing an employees absence from and return to work.

The Access to Medical Reports Act 1988 covers the legal requirements of this situation. The Act states that an employer cannot apply for a medical report from a doctor that has been responsible for a person’s physical or mental care without your consent. The Act also states that you can decline the request and if you consent, you can request to see the report before it is sent to your employer.

If you decide you want to see the report before it is sent to your employer, you will need to arrange this with your doctor. You will need to do this within 21 days of the report being requested by your employer.

If you consented to a medical report being provided and later change your mind and want to see the report before it is sent to your employer, you can do this by contacting the doctor and arranging to see it. You will then have 21 days from the date you notified the doctor to arrange to see it.

Once you have seen the report, you will then need to consent to it being sent to your employer.

You can ask the doctor to change any part of it you believe to be inaccurate. If the doctor does not agree to change the report, you can ask for a written statement to be added to the report stating your views of the report.

Your doctor will keep a copy of the report for at least 6 months and you will be able to see it at any time during this time.
If you decide not to consent to a medical report being provided to your employer, the company may have to make decisions about your employment based on the information they already have available to them.

Doctors are not obliged to show you any part of the report that he/she thinks might cause serious harm to your mental or physical health or that of others.



What are your employers responsibilities?

Your employer should discuss the request with you and explain the purpose of obtaining the report.

If wanting to request a report from your doctor, your employer must comply with the Access to Medical Reports Act 1988 as above.

The employer must also manage all confidential information relating to an employees health in line with the requirements of the Data Protection Act 1998- sensitive personal data.

--------------------------------------------------
Note added at 1 hr (2017-07-04 13:03:02 GMT)
--------------------------------------------------

Zasady, które dotyczą udostępniania dokumentacji medycznej pacjentów zostały uregulowane w sposób szczegółowy w dwóch aktach prawnych. Jednym z nich jest ustawa o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, a drugim rozporządzenie Ministra Zdrowia w sprawie rodzajów i zakresu dokumentacji medycznej oraz sposobu jej przetwarzania.
W praktyce istotnym zagadnieniem pozostaje to komu szpital, bądź lekarz może udostępnić dokumentację medyczną tak, by nie narazić się na ewentualne późniejsze zarzuty. Jak wiadomo osobą, która może uzyskać informację o swoim stanie zdrowia oraz ma wgląd do dokumentacji medycznej i udzielonych jej świadczeń zdrowotnych jest sam pacjent. Może on przeglądać dokumentację medyczną indywidualną w sposób nieograniczony, a także zbiorczą, ale wyłącznie w zakresie dotyczącym jego osoby.

Jeżeli chodzi o pozostałe osoby, które mogą uzyskać dostęp do informacji o pacjencie to wbrew temu, co powszechnie się przyjmuje, nie każda osoba bliska dla pacjenta może mieć wgląd do jego dokumentacji medycznej i dowiadywać się o stan jego zdrowia. Ustawodawca postanowił zawęzić krąg osób, którym podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych może udostępnić dokumentację medyczną.

Oprócz pacjenta do takiej dokumentacji mają dostęp jego przedstawiciel ustawowy, a także osoby upoważnione przez pacjenta. Jeżeli pacjent jest pełnoletni tzn. zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa ukończył lat 18 i nie jest ubezwłasnowolniony całkowicie lub częściowo to może sam przeglądać dokumentację medyczną oraz robić z niej odpisy, wyciągi lub kopie.


Natomiast, jeżeli pacjent jest niepełnoletni lub ubezwłasnowolniony, to wówczas w jego imieniu działa przedstawiciel ustawowy. W przypadku dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską będą to jego rodzice, a w innych przypadkach także kurator. Obok przedstawiciela ustawowego do wglądu w dokumentację medyczną ma również prawo osoba upoważniona przez pacjenta, a taką osobą może być praktycznie każdy. Pacjent jedynie musi w sposób nie budzący żadnych wątpliwości, jasno wskazać, kto w jego imieniu może otrzymywać informacje o stanie jego zdrowia. Po śmierci pacjenta taka informacja może być przekazana wyłącznie osobie upoważnionej przez pacjenta za jego życia.

http://www.prawo.egospodarka.pl/95104,Dokumentacja-medyczna-...




--------------------------------------------------
Note added at 1 hr (2017-07-04 13:06:10 GMT)
--------------------------------------------------

Prawo pracodawcy do żądania informacji o stanie zdrowia pracownika

1. Wprowadzenie
Ustawodawca w ramach tzw. ustaw medycznych w art. 13 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (Dz. U. z 2009 r. Nr 52, poz. 417 z późn. zm.) – dalej u.p.p. – określił m.in. prawo pacjenta do tajemnicy informacji o stanie zdrowia. Tajemnica dotyczy danych, które zostały uzyskane w związku z wykonywaniem określonego zawodu medycznego, i swym podmiotowym zakresem obejmuje w zasadzie wszystkie osoby wykonujące zawód medyczny (lekarz, pielęgniarka, położna, felczer, diagnosta laboratoryjny, farmaceuta, psycholog itp.), a także osoby, co do których obowiązek zachowania tajemnicy nie wynika z odrębnych przepisów, ponieważ takie przepisy nie zostały dotąd przygotowane. Chodzi tu w szczególności o pracowników obsługi techniczno-biurowej, którzy w związku z wykonywanymi obowiązkami pracowniczymi mają dostęp do informacji podlegających ochronie. Tajemnicę informacji należy rozumieć jako powinność zachowania poufności pewnych danych zarówno co do ograniczonego kręgu osób, do których informacja może dotrzeć, jak i co do zakazu ujawniania określonych informacji. Zakaz i ograniczenie należy stosować do wszelkich form przetwarzania informacji, a więc pisemnego i ustnego, oraz wszelkich innych form przekazu nadających się do interpretacji, w tym także milczenia. Czasowy zakres konieczności zachowania tajemnicy informacji jest nieograniczony.

Prawo do tajemnicy nie ma charakteru bezwzględnego. Zwalnia z tego obowiązku zgoda samego pacjenta czy jego przedstawiciela ustawowego. W świetle tematyki przedstawianego zagadnienia najistotniejsze okażą się przesłanki udostępnienia informacji o stanie zdrowia pacjenta na podstawie przepisów określonych ustaw. Od razu w tym miejscu należy przedstawić tezę, iż na gruncie powszechnie obowiązujących przepisów jedynie konkretny przepis konkretnej ustawy może upoważnić uprawnione osoby do uzyskania informacji o stanie zdrowia pracownika, jak również na tych samych zasadach pracodawca może żądać tych informacji od podmiotów i osób dysponujących takimi danymi.
Uzasadnienie stanowiska wyżej opisanej tezy wynika w szczególności z treści art. 221 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.). Na tej podstawie pracodawca nie może żądać od pracownika podania informacji o stanie jego zdrowia, chyba że informacje te są niezbędne w celu skorzystania przez pracownika ze szczególnych uprawnień prawa pracy albo obowiązek podania informacji wynika z przepisów odrębnych ustaw. Potwierdza to wyrok Sądu Najwyższego z dnia 5 sierpnia 2008 r., sygn. akt I PK 37/08, zgodnie z którym pracodawca nakładający na pracownika obowiązek udzielenia informacji innych niż wskazane w art. 221 § 1 i 2 Kodeksu pracy lub w odrębnych przepisach (art. 221 § 4 Kodeksu pracy) działa niezgodnie z prawem.

2. Prawo pracodawcy do żądania informacji bezpośrednio od osób trzecich
Pracodawca upoważniony jest niekiedy w wyraźnie wskazanych w ustawach sytuacjach do uzyskania informacji o stanie zdrowia swojego pracownika w związku z możliwością skorzystania przez pracodawcę z oznaczonych uprawnień czy ulg lub w związku z możliwością powstania zagrożenia dla życia czy zdrowia w miejscu pracy. Uprawnienie to jest realizowane bądź przez niejako odgórne nałożenie w ustawie na lekarzy czy zakłady opieki zdrowotnej obowiązku udzielania informacji pracodawcy, bądź na uzasadniony wniosek poparty legitymacją przepisu ustawy.

http://www.zdrowie.abc.com.pl/aktualnosci/prawo-pracodawcy-d...