Στον Καντ επίσης κάθε γνώση βρίσκεται σε άμεση σχέση με την ιδέα της ψυχής, του κόσμου και του Θεού. Ο Γιάσπερς εξάλλου προσδιόρισε ως τρεις θεμελιώδεις λειτουργίες της φιλοσοφίας: τον προσανατολισμό στον κόσμο (Weltorientierung), τον υπαρξιακό φωτισμό (Existenzerhellung) και την άνοδο προς το Επέκεινα (Jenseits), στο Περιέχον τους δύο άλλους ορίζοντες, δηλ. τον άνθρωπο και τον κόσμο, λειτουργίες που είναι οι ίδιες με εκείνες κάθε θρησκείας.
http://tinyurl.com/5egogj

Όπως ακριβώς το είχε αναλύσει ο Φόιερμπαχ στην Ουσία του χριστιανισμού, τα σκιερά μυστήρια και τα θεωρησιακά φαντάσματα σχηματίζονται στο ενδιάμεσο που χωρίζει το Diesseits από το Jenseits, το εδώ από το επέκεινα, τη γη από τον ουρανό:
http://www.theseis.com/76-/theseis/t90/t90f/macherey.htm


--------------------------------------------------
Note added at 24 mins (2008-09-05 17:54:08 GMT)
--------------------------------------------------

Όταν ο Καντ δέχεται ότι κάτι έξω από μας, ένα πράγμα-καθεαυτό, αντιστοιχεί στις ιδέες μας, είναι ένας υλιστής. Όταν δηλώνει ότι αυτό το πράγμα-καθεαυτό είναι αγνώσιμο, υπερβατικό, κάτι που ανήκει στο **επέκεινα**, είναι ένας ιδεαλιστής. Αναγνωρίζοντας την εμπειρία, τα αισθήματα, ως τη μόνη πηγή της γνώσης μας, ο Καντ κατευθύνει τη φιλοσοφία του προς την αισθησιαρχία, και μέσω της αισθησιαρχίας, κάτω από ορισμένους όρους, προς τον υλισμό. Αναγνωρίζοντας την a priori κατάσταση του χώρου, του χρόνου, της αιτιότητας, κλπ., ο Καντ κατευθύνει τη φιλοσοφία του προς τον ιδεαλισμό.
http://www.marxistbooks.gr/empeiro_b.htm